சங்கத்தமிழ் 4- ஆசாரக் கோவை - பெருவாயின் முள்ளியார் -21
• ஆசாரம் என்பது ஒழுக்கம் அல்லது நடத்தை. பெரியோர்கள் வாழ்ந்த வாழ்க்கை நெறியை பின்பற்றி ஒழுகுதல் ஒழுக்கம் ஆகும்.
• ஆசாரக்கோவை. திருக்குறள் போல பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களுள் இதுவும் ஒன்று.
• இந்நூலை இயற்றியவர் பெருவாயில் முள்ளியார் எனும் புலவர்.
பாடல் 21 : உண்ணும் போது
விருந்தினர் மூத்தோர் பசுசிறை பிள்ளை
இவர்க்கூண் கொடுத்தல்லால் உண்ணாரே என்றும்
ஒழுக்கம் பிழையா தவர்.
எப்போதும் ஒழுக்கத்தில் சிறிதும் பிழை செய்யாதவர்கள், விருந்தினர்களுக்கும், பெரியோர்களுக்கும் (மூத்தோர்), பசுக்களுக்கும் (சிறை - இங்கு அடைபட்டிருக்கும் அல்லது பசியுடன் இருக்கும் பசுவைக் குறிக்கலாம்), குழந்தைகளுக்கும் உணவு கொடுத்த பிறகே, தாங்கள் உண்பார்கள்.
• விருந்தினர்: இந்தியப் பண்பாட்டில் விருந்தினர்களைத் தெய்வமாக மதிக்கும் மரபு உண்டு ("அதிதி தேவோ பவ"). விருந்தினர்களுக்கு உணவளிப்பது ஒரு முக்கியமான கடமையாகவும், புண்ணியச் செயலாகவும் கருதப்படுகிறது.
• மூத்தோர்: பெரியோர்களை மதித்து, அவர்களுக்கு உரிய மரியாதையுடன் உணவளிப்பது ஒரு சமுதாயத்தின் பண்பாட்டுச் செழுமையைக் காட்டுகிறது. அவர்களின் அனுபவத்திற்கும், வாழ்நாள் பங்களிப்பிற்கும் மரியாதை செலுத்துவதாக இது அமைகிறது.
• பசுசிறை (பசு/விலங்கு): பசு புனிதமானதாகக் கருதப்படுவதுடன், பொதுவாக விலங்குகளிடம் கருணை காட்டுவதையும் இது குறிக்கிறது. பசியுடன் இருக்கும் ஒரு விலங்குக்கு உணவளிப்பது, உயிர்களிடத்தில் அன்பு செலுத்தும் மேன்மையான குணமாகப் பார்க்கப்படுகிறது.
• பிள்ளை (குழந்தைகள்): குழந்தைகள் எதிர்காலத் தூண்கள். அவர்களுக்குப் போதிய உணவு கிடைப்பதை உறுதி செய்வது சமூகத்தின் பொறுப்பு. குழந்தைகளின் பசியைப் போக்கிய பின்னரே பெரியவர்கள் உண்ண வேண்டும் என்பது ஒரு பாதுகாப்பான, அக்கறையுள்ள சமூகத்தின் அடையாளமாகும்.
"ஒழுக்கம் பிழையா தவர்" என்ற சொற்றொடர், இந்தச் செயல்களைச் செய்பவர்கள் ஒழுக்க நெறிகளிலிருந்து சிறிதும் வழுவாதவர்கள், அதாவது மிக உயர்ந்த குணநலன்களைக் கொண்டவர்கள் என்பதைத் தெளிவுபடுத்துகிறது. இது தன்னலமற்ற தன்மை, கருணை, சமூகப் பொறுப்புணர்வு போன்ற நற்பண்புகளின் வெளிப்பாடாகும்.
Those who never deviate from righteousness will never eat until they have first fed their guests, elders, cows (implying animals that are confined or hungry), and children.
• Guests (Vrundhinar): In Indian culture, guests are revered as divine beings ("Athithi Devo Bhava"). Feeding guests is considered a crucial duty and a meritorious act.
• Elders (Mooththor): Respecting and feeding elders with due regard signifies a society's cultural richness. It is a way of honoring their experience and lifelong contributions.
• Cows/Animals (Pasusirrai): While cows are considered sacred, this phrase broadly refers to showing compassion towards animals. Feeding a hungry animal is seen as a noble quality of showing love towards all living beings.
• Children (Pillai): Children are the pillars of the future. Ensuring they are adequately fed is a societal responsibility. The idea that adults should eat only after children's hunger is satisfied is a mark of a caring and protective community.
The phrase "Ozhukkam Pizhaiyaa Thavar" (those who never deviate from righteousness) clarifies that individuals who perform these actions are unblemished in their moral conduct, meaning they possess the highest character. This reflects virtues such as selflessness, compassion, and social responsibility.
Post a Comment