சங்கத்தமிழ் 4- ஆசாரக் கோவை - பெருவாயின் முள்ளியார் -31
• ஆசாரம் என்பது ஒழுக்கம் அல்லது நடத்தை. பெரியோர்கள் வாழ்ந்த வாழ்க்கை நெறியை பின்பற்றி ஒழுகுதல் ஒழுக்கம் ஆகும்.
• ஆசாரக்கோவை. திருக்குறள் போல பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களுள் இதுவும் ஒன்று.
• இந்நூலை இயற்றியவர் பெருவாயில் முள்ளியார் எனும் புலவர்.
பாடல் 31 : பயணம் செய்யும் பொழுது
இருதேவர் பார்ப்பார் இடைப்போகார்; தும்மினும்
மிக்கார் வழுத்தின் தொழுதெழுக. ஒப்பார்க்கு
உடன்செல்லல் உள்ளம் உவந்து.
(ஒழுக்கம் உள்ளவர்கள்) இரண்டு தேவர்கள் (தெய்வச் சிலைகள் அல்லது ஆலயங்களில் இரண்டு முக்கிய தெய்வங்களுக்கு இடையில் புகுந்து செல்வது மரியாதைக் குறைவான செயல்) அல்லது பிராமணர்கள் (பார்ப்பார்) பேசிக்கொண்டிருக்கும்போது அவர்கள் இருவருக்கும் இடையில் புகுந்து செல்ல மாட்டார்கள்; (தாங்கள்) தும்மினால், தங்களைவிடப் பெரியவர்கள் வாழ்த்துக் கூறினால், அவர்களைத் தொழுது (வணங்கி) எழுந்திருக்க வேண்டும். தங்களுக்கு இணையானவர்களுக்கு (நண்பர்கள்/சமமானவர்கள்) அவர்களது விருப்பத்திற்கு ஏற்ப (மனமகிழ்ச்சியுடன்) உடன் செல்லலாம்.
இந்தப் பாடல், ஒருவன் சமூகத்தில் உள்ள பல்வேறு உறவுகளிடம் எவ்வாறு மரியாதையுடனும், நாகரிகத்துடனும் பழக வேண்டும் என்பதை விளக்குகிறது.
மொத்தத்தில், இந்தப் பாடல் தெய்வங்களிடமும், பெரியோர்களிடமும், சமமானவர்களிடமும் எவ்வாறு வெவ்வேறு வகைகளில் மரியாதையையும், நல்லிணக்கத்தையும் பேண வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்துகிறது. இது சமூக வாழ்க்கையில் கடைபிடிக்க வேண்டிய ஒரு முக்கியமான வழிகாட்டியாகும்.
(Virtuous people) will not pass between two deities or two Brahmins (priestly class) who are conversing; if they sneeze and elders offer a blessing, they should bow and rise in reverence. With equals (friends/peers), one may joyfully accompany them as per their wish.
This poem illustrates how one should behave with respect and decorum in various social interactions.
In summary, this poem emphasizes how one should maintain respect and harmony in different ways with deities, elders, and equals in society. It serves as an important guide for social conduct.
Post a Comment