ஆசாரக் கோவை - பெருவாயின் முள்ளியார் -86 கேட்கக்கூடாதது
• ஆசாரம் என்பது ஒழுக்கம் அல்லது நடத்தை. பெரியோர்கள் வாழ்ந்த வாழ்க்கை நெறியை பின்பற்றி ஒழுகுதல் ஒழுக்கம் ஆகும்.
• ஆசாரக்கோவை. திருக்குறள் போல பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களுள் இதுவும் ஒன்று.
• இந்நூலை இயற்றியவர் பெருவாயில் முள்ளியார் எனும் புலவர்.
பாடல் 86 : கேட்கக்கூடாதது
உண்டது கேளார் குரவரை, மிக்காரைக்
கண்டுழிக் கண்டால் மனந்திரியார். புல்லரையும்
உண்டது கேளார் விடல்.
1. தன் குருமார்கள் அல்லது ஆசிரியர்கள் என்ன சாப்பிட்டார்கள், எப்போது சாப்பிட்டார்கள் என்று கேட்க மாட்டார்கள். இது, மரியாதை நிமித்தமாக அவர்களின் தனிப்பட்ட விஷயங்களில் தலையிடாதிருப்பதைக் குறிக்கிறது.
2. உயர்ந்தோர்களை அல்லது சான்றோர்களைக் கண்டால், அவர்களை மதித்து நடந்துகொள்வார்கள்; ஆனால், அவர்களின் குணங்களைப் பார்த்துத் தங்கள் மனதை மாற்றிக்கொள்ள மாட்டார்கள். அதாவது, தன் கொள்கையில் உறுதியாக இருப்பார்கள்.
3. அறிவில் குறைந்தவர்கள் அல்லது கீழானவர்கள் என்ன சாப்பிட்டார்கள் என்று கேட்க மாட்டார்கள். இது, அவர்களுடன் தொடர்பு வைத்துக்கொள்ள விரும்பாததைக் காட்டுகிறது.
மொத்தத்தில், நல்லொழுக்கம் கொண்டவர்கள், குருமார்கள், உயர்ந்தோர், கீழானோர் என யாராயிருந்தாலும், அவர்களின் தனிப்பட்ட விஷயங்களில் தலையிடாமல், தன் கொள்கையில் உறுதியுடன் இருப்பார்கள் என்பது இதன் பொருள்.
மனமாறுபாடு இல்லாதவர்கள், முன்னர் சொன்ன ஐந்து குருமார்களையும் சான்றோர்களையும் பார்க்கின்ற பொழுது "என்ன உணவு உண்டீர்?" என்று கேட்கமாட்டார்; அதேபோல கீழோரிடமும் கேட்கமாட்டார்.
1. They do not ask their teachers or elders what they have eaten or when they ate. This signifies respect for their privacy.
2. When they see great or wise people, they show respect but do not change their own principles or beliefs based on them. This indicates their steadfastness.
3. They do not ask what ignorant or low-minded people have eaten. This shows their desire to avoid any close association with them.
In short, people of good character do not interfere in the personal lives of others, whether they are teachers, the great, or the ignorant, and they remain firm in their own principles.
• ஆசாரம் என்பது ஒழுக்கம் அல்லது நடத்தை. பெரியோர்கள் வாழ்ந்த வாழ்க்கை நெறியை பின்பற்றி ஒழுகுதல் ஒழுக்கம் ஆகும்.
• ஆசாரக்கோவை. திருக்குறள் போல பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களுள் இதுவும் ஒன்று.
• இந்நூலை இயற்றியவர் பெருவாயில் முள்ளியார் எனும் புலவர்.
பாடல் 86 : கேட்கக்கூடாதது
உண்டது கேளார் குரவரை, மிக்காரைக்
கண்டுழிக் கண்டால் மனந்திரியார். புல்லரையும்
உண்டது கேளார் விடல்.
1. தன் குருமார்கள் அல்லது ஆசிரியர்கள் என்ன சாப்பிட்டார்கள், எப்போது சாப்பிட்டார்கள் என்று கேட்க மாட்டார்கள். இது, மரியாதை நிமித்தமாக அவர்களின் தனிப்பட்ட விஷயங்களில் தலையிடாதிருப்பதைக் குறிக்கிறது.
2. உயர்ந்தோர்களை அல்லது சான்றோர்களைக் கண்டால், அவர்களை மதித்து நடந்துகொள்வார்கள்; ஆனால், அவர்களின் குணங்களைப் பார்த்துத் தங்கள் மனதை மாற்றிக்கொள்ள மாட்டார்கள். அதாவது, தன் கொள்கையில் உறுதியாக இருப்பார்கள்.
3. அறிவில் குறைந்தவர்கள் அல்லது கீழானவர்கள் என்ன சாப்பிட்டார்கள் என்று கேட்க மாட்டார்கள். இது, அவர்களுடன் தொடர்பு வைத்துக்கொள்ள விரும்பாததைக் காட்டுகிறது.
மொத்தத்தில், நல்லொழுக்கம் கொண்டவர்கள், குருமார்கள், உயர்ந்தோர், கீழானோர் என யாராயிருந்தாலும், அவர்களின் தனிப்பட்ட விஷயங்களில் தலையிடாமல், தன் கொள்கையில் உறுதியுடன் இருப்பார்கள் என்பது இதன் பொருள்.
மனமாறுபாடு இல்லாதவர்கள், முன்னர் சொன்ன ஐந்து குருமார்களையும் சான்றோர்களையும் பார்க்கின்ற பொழுது "என்ன உணவு உண்டீர்?" என்று கேட்கமாட்டார்; அதேபோல கீழோரிடமும் கேட்கமாட்டார்.
1. They do not ask their teachers or elders what they have eaten or when they ate. This signifies respect for their privacy.
2. When they see great or wise people, they show respect but do not change their own principles or beliefs based on them. This indicates their steadfastness.
3. They do not ask what ignorant or low-minded people have eaten. This shows their desire to avoid any close association with them.
In short, people of good character do not interfere in the personal lives of others, whether they are teachers, the great, or the ignorant, and they remain firm in their own principles.
Post a Comment