சங்கத்தமிழ் 4- ஆசாரக் கோவை - பெருவாயின் முள்ளியார் -49
• ஆசாரம் என்பது ஒழுக்கம் அல்லது நடத்தை. பெரியோர்கள் வாழ்ந்த வாழ்க்கை நெறியை பின்பற்றி ஒழுகுதல் ஒழுக்கம் ஆகும்.
• ஆசாரக்கோவை. திருக்குறள் போல பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களுள் இதுவும் ஒன்று.
• இந்நூலை இயற்றியவர் பெருவாயில் முள்ளியார் எனும் புலவர்.
பாடல் 49 : இன்னதற்குத் தக இன்னது செய்தல்
உடைநடை சொற்செலவு வைதலிந் நான்கும்
நிலைமைக்கும் கல்விக்கும் ஆண்மைக்கும் தத்தம்
குடிமைக்கும் தக்க செயல்.
உடை (உடை உடுத்தும் முறை), நடை (நடக்கும் விதம்), சொற்செலவு (பேசும் முறை / சொற்களைப் பயன்படுத்தும் விதம்), வைதல் (பொறுமை அல்லது எதிர்ப்பை எதிர்கொள்ளும் விதம்) ஆகிய இந்த நான்கு குணங்களும், ஒருவரின் நிலை (சமூக நிலை/பதவி), கல்வி (கற்ற அறிவு), ஆண்மை (தைரியம்/வீரம்), மற்றும் அவரவர் குடிப்பிறப்பு (குடும்பப் பின்னணி) ஆகியவற்றுக்கு ஏற்றதாக (தக்க) இருக்க வேண்டும்.
உடை உடுத்தும் முறை, நடத்தை முறை, பேசும் முறை, பிறரைத் திட்டும்முறை ஆகிய நான்கும் அவரவருடைய (அப்போதைய) நிலைமை, அறிவு, தைரியம், குடும்ப பாரம்பர்யம் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் அமையும்.
One's attire (Uḍai), gait (Naḍai), manner of speech (Soṟcelavu), and patience/response to insult (Vaithal) – these four qualities – should be appropriate (Thakka) to one's social status (Nilaikkuṟkum), education (Kalvikkuṟkum), courage/manliness (Āṇmaikkuṟkum), and respective lineage (Thattham Kuḍimaikkuṟkum).
This poem emphasizes that a person's appearance, actions, and reactions should be in harmony with their individual merits and social background. It discusses the holistic expression of one's personality.
Post a Comment