சங்கத்தமிழ் 4- ஆசாரக் கோவை - பெருவாயின் முள்ளியார் -5
• ஆசாரம் என்பது ஒழுக்கம் அல்லது நடத்தை. பெரியோர்கள் வாழ்ந்த வாழ்க்கை நெறியை பின்பற்றி ஒழுகுதல் ஒழுக்கம் ஆகும்.
• ஆசாரக்கோவை. திருக்குறள் போல பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களுள் இதுவும் ஒன்று.
• இந்நூலை இயற்றியவர் பெருவாயில் முள்ளியார் எனும் புலவர்.
பாடல் 5 : எச்சிலுடன் தீண்டத்தகாதவை
எச்சிலார் தீண்டார் பசுப்பார்ப்பார் தீத்தேவர்
உச்சந் தலையோடிவை என்ப யாவரும்
திட்பத்தால் தீண்டாப் பொருள்.
யாரும் எச்சில் படாமல் தொடக்கூடாத, மிகவும் புனிதமான அல்லது தூய்மையான பொருட்களையும் உயிர்களையும் பட்டியலிடுகிறது. அவை:
1. பசு: பசுமாடு (இந்து மதத்தில் புனிதமாகக் கருதப்படும் விலங்கு).
2. பார்ப்பார்: பார்ப்பனர் / அந்தணர் (பாரம்பரியமாகப் புனிதமானவர்களாகக் கருதப்படுபவர்கள்).
3. தீ: அக்னி / நெருப்பு (புனிதமானதாகவும், தூய்மைப்படுத்துவதாகவும் கருதப்படுவது).
4. தேவர்: தெய்வங்கள் / தேவர்கள் (வழிபடுவதற்குரியவர்கள்).
5. உச்சந் தலையோடிவை என்ப யாவரும் திட்பத்தால் தீண்டாப் பொருள்: மனிதர்களின் உச்சந்தலை (தலைக்கு உச்சி, மிகவும் புனிதமான பகுதியாகக் கருதப்படுகிறது).
பசு, பார்ப்பனர், நெருப்பு, தேவர், மற்றும் மனிதர்களின் உச்சந்தலை ஆகிய இந்த ஐந்தும் யாராலும் எச்சில் படாமல் உறுதியுடன் தொடக்கூடாத பொருட்களும் உயிர்களும் என்று பெரியோர்கள் கூறுவர். இங்கு "எச்சில்" என்பது வாய் நீர் படாதிருப்பதையும், "தீண்டாமை" என்பது அசுத்தமான நிலையில் தொடாதிருப்பதையும், புனிதத்தன்மையைக் காப்பதையும் குறிக்கிறது.'
• ஆசாரம் என்பது ஒழுக்கம் அல்லது நடத்தை. பெரியோர்கள் வாழ்ந்த வாழ்க்கை நெறியை பின்பற்றி ஒழுகுதல் ஒழுக்கம் ஆகும்.
• ஆசாரக்கோவை. திருக்குறள் போல பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களுள் இதுவும் ஒன்று.
• இந்நூலை இயற்றியவர் பெருவாயில் முள்ளியார் எனும் புலவர்.
பாடல் 5 : எச்சிலுடன் தீண்டத்தகாதவை
எச்சிலார் தீண்டார் பசுப்பார்ப்பார் தீத்தேவர்
உச்சந் தலையோடிவை என்ப யாவரும்
திட்பத்தால் தீண்டாப் பொருள்.
யாரும் எச்சில் படாமல் தொடக்கூடாத, மிகவும் புனிதமான அல்லது தூய்மையான பொருட்களையும் உயிர்களையும் பட்டியலிடுகிறது. அவை:
1. பசு: பசுமாடு (இந்து மதத்தில் புனிதமாகக் கருதப்படும் விலங்கு).
2. பார்ப்பார்: பார்ப்பனர் / அந்தணர் (பாரம்பரியமாகப் புனிதமானவர்களாகக் கருதப்படுபவர்கள்).
3. தீ: அக்னி / நெருப்பு (புனிதமானதாகவும், தூய்மைப்படுத்துவதாகவும் கருதப்படுவது).
4. தேவர்: தெய்வங்கள் / தேவர்கள் (வழிபடுவதற்குரியவர்கள்).
5. உச்சந் தலையோடிவை என்ப யாவரும் திட்பத்தால் தீண்டாப் பொருள்: மனிதர்களின் உச்சந்தலை (தலைக்கு உச்சி, மிகவும் புனிதமான பகுதியாகக் கருதப்படுகிறது).
பசு, பார்ப்பனர், நெருப்பு, தேவர், மற்றும் மனிதர்களின் உச்சந்தலை ஆகிய இந்த ஐந்தும் யாராலும் எச்சில் படாமல் உறுதியுடன் தொடக்கூடாத பொருட்களும் உயிர்களும் என்று பெரியோர்கள் கூறுவர். இங்கு "எச்சில்" என்பது வாய் நீர் படாதிருப்பதையும், "தீண்டாமை" என்பது அசுத்தமான நிலையில் தொடாதிருப்பதையும், புனிதத்தன்மையைக் காப்பதையும் குறிக்கிறது.'
This lists items and beings that are considered sacred or pure and should not be touched by anyone while in a state of impurity (specifically, with saliva or food remnants – "echil").
1. Cow : The cow (considered sacred in Hinduism).
2. Brahmins: Brahmins (traditionally regarded as pure and worthy of reverence).
3. Fire: Agni / Fire (considered sacred and purifying).
4. Deities : Gods / Divine beings (objects of worship).
5. The Crown of the Head: The crown of a human head (regarded as a highly sacred part of the body).
Therefore, the cow, Brahmins, fire, deities, and the crown of a human head – these five are described as things and beings that no one should ever touch with impurity (specifically, with saliva), emphasizing their sacredness and the need to preserve their purity. Here, "echil" signifies not having one's mouth or food remnants come into contact, and "theendaamai" (not touching) implies not touching in an impure state, thereby upholding their sanctity.
Post a Comment